7. Moop Mama – Горад, які заўсёды спіць

This post is also available in немецкий Па-англійску польский Па-чэшску

З намі ўжо знаёмая хіп-хоп каманда Moop Mama: 10 музыкантаў з Мюнхену. Пасля 3-га месца ў МАК 2012 з летняй песняй МАК 2012 з летняй песняй “Liebe”, групу сталі пазнаваць асабліва ў нямецкамоўных краінах. А ў гэтым годзе Moop Mama давалі канцэрты між іншым разам з Sportfreunde Stille, Bosse і Jan Delay.

Сёлета прапануем кавалак з “Чырвонага Альбому” (2013), па стылі абсалютна не падобны да папярэдняга твору, ды яшчэ ў суправаджэнні забаўнага відэа. Адрознай рысай Moop Mama з’яўляецца своеасаблівы лінгвістычны гумар, так званая гульня слоў, якая зразумелая слухачам з Нямеччыны, але якую складана перадаць сродкамі іншых моваў.

Прыемнай першай адвентавай нядзелі ўсім!

Уводзіны: Mareike

 

Горад, які заўсёды спіць

О, ужо позна
Чаму я ўсё яшчэ, калі няма аніякага працягу
Нічога не адбылося са мной уначы
Я дома ў горадзе, які заўсёды спіць, у горадзе, які заўсёды спіць

Краіна абмежаванай немагчымасці, я жыву ў яе сталіцы
Непрадузятасць толькі на працягу адчыненных гадзін, таму што ўсё зачынена так позна
І ёсць шмат што зрабіць для таго, хто згортвае ходнікі кожную ноч
Нават шчасце не можа быць знойдзена на вуліцы, усё чыста
Mhh mhh mhhh mhhhh
Mhh mhh mhhh mhhhh

О, ужо позна
Чаму я ўсё яшчэ, калі няма аніякага працягу
Нічога не адбылося са мной уначы
Я дома ў горадзе, які заўсёды спіць, у горадзе, які заўсёды спіць

Я чую людзей, якія размаўляюць, але няма нічога, што нас злучае, толькі бесправодныя тэлефоны
З разрэзам вачэй я даследую знакі, якія не разумею
Кітаялогія
Гук святлафора для сляпых набораў тэмп маіх крокаў як метраномы
Скрозь пустэчу гэтай глухой сталіцы
Mhh mhh mhhh mhhhh
Mhh mhh mhhh mhhhh

О, ужо позна
Чаму я ўсё яшчэ, калі няма аніякага працягу
Нічога не адбылося са мной уначы
Я дома ў горадзе, які заўсёды спіць, у горадзе, які заўсёды спіць

І сёння ўвечары
Гэта толькі іншая ноч, у якой я
Шпацырую па вуліцах,
У якіх мая
Меланхолія крочыць за мной як верны сабака з бара-да-бара-да-бара
Я збягаю
Бязмэтна
Па вуліцах ноччу і сапраўды нічога нідзе не адбываецца
Спячыя, якія тут спяць
Не тэрарысты
Няма чаго баяцца
Шмат чаго прапусціць
Рэгулярны гуд у мільённа-асабовай вёсцы,
Якая хацела б быць касмапалітычным горадам, я не планую
Нічога вялікага, толькі мець некалькі напояў падчас старэння на некалькі гадзін
Вось як гэта было
Некалькі разоў раней
Кожны дзень тая самая пустэча, усё яшчэ не ведайце, як мне можна было б дапамагчы
Тоне адзін за другім, просіць, каб ён выліў на мяне другі
Крокі ў цемры як сляпы чалавек, пакуль я не абгарнуся на вакзале
Падчас снядання я змагаюся са сваёй дрымотнасцю
Падлік, што пакідае і абдумванне, колькі каштуе
Мяшок бульбы-фры, бутэлька піва ці пакет марыхуаны
Ці хутчэй цягнік да Любляны
Проста зараз пытаюся ў самога сябе, чаму я ўжо гэтага не зрабіў
Паколькі тут у Вас ёсць такі моцны сон

У горадзе, які заўсёды спіць
У горадзе
У горадзе, які заўсёды спіць